Τα προϊστορικά χρόνια στην Ελλάδα αναπτύχθηκαν λαμπροί πολιτισμοί. Από τους πιο μεγαλοπρεπείς ήταν ο Μυκηναϊκός πολιτισμός, ο οποίος θα καθορίσει τελικά την ιστορία όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου.

Αναπτύχθηκε σε όλο σχεδόν τον ελλαδικό χώρο και η πιο σημαντική έδρα του ήταν στις Μυκήνες. Ιδρυτής σύμφωνα με το μύθο ήταν ο Περσέας, γιος του Δία και της Δανάης. Κατά μία εκδοχή του μύθου ο Περσέας ονόμασε την πόλη Μυκήνες γιατί επάνω σε εκείνον το βράχο έπεσε ο μύκης –δηλαδή η λαβή του ξίφους του. Μια άλλη εκδοχή λέει ότι οι Μυκήνες ιδρύθηκαν εκεί όπου ο Περσέας ανακάλυψε μια πηγή στη ρίζα ενός μύκητα (μανιταριού). Η πηγή υπάρχει και σήμερα και ονομάζεται Περσεία Κρήνη.

Η Ακρόπολη των Μυκηνών χτίστηκε σε λόφο ύψους 278 μ. για να στεγάσει και να προστατέψει τη βασιλική οικογένεια, λειτουργώντας παράλληλα ως το διοικητικό κέντρο της πόλης. Έτσι τα κτίσματα που συναντά ο επισκέπτης σήμερα είναι τα ερείπια του ανακτόρου στην κορυφή του λόφου, το βασιλικό νεκροταφείο, το θρησκευτικό κέντρο, η σιταποθήκη, τα εργαστήρια των καλλιτεχνών, η υπόγεια κρήνη και άλλα, που εξυπηρετούσαν κυρίως τις ανάγκες του παλατιού.

Το τείχος που περιβάλλει την Ακρόπολη έχει συνολικό μήκος 990 μ., πάχος ως 6 μ., ύψος πάνω από 8,5 μ. και κάποτε περιέκλειε έκταση 30.000 τ.μ. Η κατασκευή του έμοιαζε με θαύμα και γι’ αυτό έπλασαν το μύθο ότι γίγαντες, οι Κύκλωπες, το κατασκεύασαν!

Το αρχαιότερο μεγαλιθικό ανάγλυφο στην Ελλάδα στόλιζε το ανακουφιστικό τρίγωνο στην επιβλητική πύλη των Λεόντων. Είναι πιθανό αυτό να ήταν το έμβλημα του Ατρέα, πατέρα του Αγαμέμνονα και ιδρυτή της δυναστείας των Ατρειδών. Αυτός που έκανε ξανά γνωστές τις Μυκήνες ήταν ο Ερρίκος Σλήμαν. Γερμανός πλούσιος έμπορος και παθιασμένος με τον Όμηρο, ακολουθεί το όνειρό του και σκάβει πρώτα στην Τροία και αργότερα το 1874-76 στις Μυκήνες. Εντόπισε τον Ταφικό Κύκλο Α΄(17^ου-16^ου αι. π.Χ.) με κτερίσματα (χρυσές προσωπίδες, κοσμήματα, ξίφη, αγγεία) βάρους άνω των 15 κιλών. Τα αντικείμενα αυτά είναι αριστουργήματα της τέχνης της εποχής εκείνης και εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.

Από την Ακρόπολη η θέα προς τον Αργολικό κάμπο, τη θάλασσα και τα βουνά της Αργολίδας και της Αρκαδίας είναι καταπληκτική. Από την πρώτη στιγμή αισθάνεται κανείς την ιδιαιτερότητα του σημείου, το γιατί το επέλεξαν οι Μυκηναίοι και τους λόγους που τελικά γνώρισε τέτοια ακμή τον 14^ο και 13^ο αι. π.Χ.

Γύρω από την Ακρόπολη βρίσκονται οι κατοικίες του λαού, ο Ταφικός Κύκλος Β΄και εννέα θολωτοί τάφοι. Ο μεγαλύτερος και καλύτερα διατηρημένος θολωτός τάφος είναι ο λεγόμενος του Αγαμέμνονα. Χτίστηκε το 1370-1250 π.Χ. και βρέθηκε συλλημένος. Έχει μια τεράστια πύλη, της οποίας το ανώφλι ζυγίζει 120 τόνους. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ονομαζόταν Θησαυρός του Ατρέα, χωρίς άλλα στοιχεία.